Wystawa

Dzisiaj to wczorajsze jutro

Odkrywanie to podstawowa aktywność ludzi, towarzysząca nam zarówno na co dzień, jak i będącą podstawą rozwoju naszej cywilizacji: cały szereg mniejszych i większych odkryć na przestrzeni setek tysięcy lat sprawił, że sięgnęliśmy gwiazd.

Jednocześnie współczesność stawia przed nami coraz to nowe wyzwania, a przyspieszający rozwój nauki i techniki sprawia, że staje się ona dla wielu osób coraz bardziej odległa i obca. Tym ważniejsze wydaje się dbanie o rozwój samodzielnego i krytycznego myślenia, którego podstawowym elementem jest wnioskowanie i weryfikowanie informacji, tj. elementy będące częścią procesu odkrywania. Narracyjnie został on podzielony na pięć etapów – dla każdego z nich dobrano postać przewodnika, którym jest wybitna postać związana z Tarnowem i jednocześnie stanowi symbol danego elementu procesu.

Sala Hellera

W pierwszej sali poświęconej osobie ks. prof. Michała Hellera (księdza, naukowca, fizyka teoretycznego, teologa, kosmologa, historyka nauki oraz jej popularyzatora) prezentujemy eksponaty związane z powstaniem świata oraz miejscem jakie zajmuje w nich człowiek.

Ciekawość

Moment, w którym zadajemy sobie pytania: jak? dlaczego? czemu? Szukanie inspiracji, formułowanie abstrakcyjnych konceptów, ale też zwartych myśli.

Przewodnikiem tej sekcji jest ks. prof. Michał Heller - teolog, fizyk, kosmolog i filozof, a związane z nim eksponaty to:

ekspozytor narracyjny przedstawiający historię życia i osiągnięć naukowych ks. prof. Michała Hellera;
studnia bez dna, dająca możliwość doświadczenia stania na „niczym” w otoczeniu gwiazd;
ekran prezentujący skalę odległości w Układzie Słonecznym naniesioną na mapę Tarnowa i jego okolicy;
olbrzymia projekcja pokazująca skalę czasu i historię Ziemi na wykresie kołowym.

Sala Olszewskiego

W drugiej sali - poświęconej Karolowi Olszewskiemu - który we współpracy z Zygmuntem Wróblewskim, jako pierwszy na świecie dokonał skroplenia tlenu, zachęcamy Państwa do wejścia w interakcję z eksponatami symbolizującymi proces naukowego poznania.

Poszukiwanie

Metodyczne i skrupulatne poszukiwanie zależności przyczynowo-skutkowych pomiędzy zjawiskami, praca empiryczna, działanie w oparciu o metodę naukową.

W tą część wprowadza nas fizyk i chemik Karol Olszewski, który wraz z Zygmuntem Wróblewskim skroplił powietrze, wydzielając z niego ciekły tlen i azot. W tej sali znajdują się:

ekspozytor narracyjny, w którym aktor wcielający się w prof. Karola Olszewskiego opowiada o swoim życiu i dorobku;
duży, rozświetlony układ okresowy, w interakcji z którym poznajemy jego budowę i uczymy się, jakie cechy i właściwości pierwiastków możemy z niego odczytać;
pieczołowicie wykonana Wstęga Möbiusa, czyli „przestrzenna płaszczyzna”, pozwalająca na symboliczne poszukiwanie swojej drogi;
klocki prezentujące atomy węgla i różne typy wiązań jakimi się one łączą, przy pomocy których możemy budować różnorodne trójwymiarowe cząsteczki tego pierwiastka;
mały układ okresowy, z zatopionymi w akrylu prawdziwymi próbkami pierwiastków (poza promieniotwórczymi), dający możliwość bliskiego ich poznania.

Sala Głuszaka - Dagaramy

Sala Dagaramy - tarnowskiego artysty i architekta - rozbudza ciekawość i zachęca do indywidualnej refleksji nad tym jak było oraz jak może być. Prezentowane w tej sali eksponaty odnoszą się bezpośrednio do historii miasta oraz pokazują wizję miasta z przyszłości.

Kreowanie

Puszczanie wodzy fantazji, praca z pozornie szalonymi pomysłami, wychodzenie poza schematy, wizjonerstwo.

Po tej części ekspozycji prowadzi nas architekt, przedstawiciel futuryzmu, poeta i filozof Jan Głuszak, niektórym bardziej znany pod pseudonimem Dagarama. W tej najmniejszej, lecz chyba najpiękniejszej przestrzeni możemy trafić na:

kolejny ekspozytor narracyjny przybliżający patrona;
peryskop, przez który możemy podejrzeć Tarnów z innej rzeczywistości;
dwa wzajemnie zestawione ekrany – z których jeden jest transparentny – a na którym cofamy się do przeszłości naszego miasta, pokazując codzienność sprzed dwustu lat.

Sala Szczepanika

Machinarium - mini pracownia naukowa - poświęcona pamięci Jana Szczepanika - skłania do poszukiwania alternatywnych sposobów rozwiązywania problemów, logicznego myślenia oraz pracy zespołowej.

Realizacja

Realizacja Wypracowanie gotowego rozwiązania na podstawie wcześniej uzyskanych informacji, pierwsze testy i przygotowywanie prototypów.

Przewodnikiem tej części ekspozycji jest Jan Szczepanik - wynalazca i innowator, zwany „polskim Edisonem”. Poznajemy go za pośrednictwem dwóch eksponatów:

ostatniego już ekspozytora narracyjnego;
olbrzymiej machiny, wypełniającej całą przestrzeń i pozwalającej poznać zasady działania śruby Archimedesa, różnorodnych przekładni, taśmociągów, zaworów i pokręteł – a to wszystko służy do określania ścieżki, jaką przebyć ma niewielka piłka.

Sala jednego eksponatu

Ostatnia przestrzeń związana jest bezpośrednio z miastem i regionem. Tutaj prezentujemy wybitne osiągnięcia myśli naukowo-technicznej, które znacząco wpływają na przestrzeń ekonomiczno-gospodarczą. To także przestrzeń do samodzielnego kreowania i tworzenia - interaktywne lustro pozwala na wcielenie się w różne postaci - malarza, kosmonautę czy podróżnika.

Aplikacja

W tej części zaplanowaliśmy prezentowanie praktycznego zastosowanie odkrycia, gdzie chcemy promować lokalny biznes, przemysł, naukę i edukację. Dowodzimy, że nasze miasto jest nowoczesne oraz inspirujemy zwiedzających do dalszego, samodzielnego tworzenia. A w tej części sami dla siebie jesteśmy przewodnikiem i być może jakieś nasze odkrycie czy wynalazek będzie kiedyś inspirować przyszłych gości Pasażu Odkryć? Pierwsze kroki na tej drodze postawisz dzięki:

interaktywnemu lustru, które pozwala wcielić się w rolę malarza, lekarza, naukowca, kosmonauty, inżyniera, mechanika lub podróżnika;
galerii jednego eksponatu, gdzie instytucje i firmy z Tarnowa i okolic będą wystawiać swoje intrygujące i nowatorskie rozwiązania i projekty.

Pełna galeria zdjęć